Hanne T'Kindt

Nice girls don't get the corner office. Of net wel?

Vorige week zat ik aan tafel met andere VC's en investeerders. Een lunch vol strategische gesprekken, netwerken, en in alle eerlijkheid ook veel opschepperij. 

En ik voelde me... ongemakkelijk. Niet omdat ik er niet thuishoorde want ik zit vaak genoeg in ruimtes met vooral mannen. Maar hier was het nóg extremer. Die hele setting voelde als een wedstrijd. Alsof ik me moest bewijzen, m'n mannetje moest staan en vooral de juiste dingen moest zeggen om 'mee' te mogen doen in hun wereldje. 

Ergens in dat gesprek dacht ik: fuck it. Ik heb geen zin om deel te nemen aan die wedstrijd. Ik ging volledig op m'n eigen kracht staan. Stelde vragen omdat ik het écht wou weten, en deelde gewoon eerlijk waar ik tegenaan loop zonder schrik te hebben om over te komen als iemand met te weinig kennis van zaken. 

En wat bleek? Da's net wat werkt. Mensen gaan open als jij dat ook bent. Er ontstaat een écht gesprek.

Da's trouwens ook het verhaal van de afgelopen jaren.

Want ik heb lang gedacht dat ik m'n vrouwelijkheid moest wegsteken om serieus genomen te worden. Ik vond dat huilen in een boardmeeting - wat me weleens overkwam tijdens pittige discussies - een teken van zwakte was. Ik schaamde me kapot. Want dat dóé je toch niet als ondernemer?

Maar intussen snap ik: die tranen betekenen gewoon dat ik er écht om geef. Om het bedrijf, om de mensen, om de beslissingen die we nemen. Het is geen zwakte maar wel betrokkenheid.

En wat ik vooral merk: als ik communiceer vanuit de meest oprechte versie van mezelf, dan ontstaat er een soort ruimte. Ruimte om eerlijk te zijn, om elkaar te begrijpen, en om samen naar oplossingen te zoeken in plaats van tegen elkaar te vechten.

Ik vind het nog steeds niet altijd eenvoudig hoor. Dan denk ik "je bent te zacht, te emotioneel, niet assertief genoeg". Maar steeds vaker kies ik ervoor om daar niet naar te luisteren.

Ik loop nu trots rond met m'n roze notitieboekje, op m'n hoge hakken. Niet omdat ik moet bewijzen dat ik "ook kan ondernemen als vrouw", maar gewoon omdat het bij me past.

En net dát - volledig mezelf zijn EN mezelf volledig zijn - blijkt intussen m'n grootste kracht.

Personal branding voor founders die zichtbaar willen worden | Ex-agency founder | Sharing my story

Girlbossed too close to the sun, nu is m'n agenda vol. ☀️

Zo'n 8 weken geleden kwam ik terug van een prachtige wereldreis en startte ik opnieuw. Ik was oprecht doodsbang dat ik geen klanten zou vinden. Dat founders de waarde niet zouden zien van personal branding en dat ik mezelf compleet had overschat.

Maar fast forward naar nu: ik moet tegen potentiële klanten zeggen dat ik geen ruimte meer heb tot februari. Da's wild.

Super cool natuurlijk, maar tegelijk ook wat lastig. Want ik hou van opportuniteiten en eigenlijk doe ik gewoon super graag sales. En ik krijg voortdurend de vraag: "What's next?" Wanneer neem je iemand aan? Waar wil je naartoe met je bedrijf? Komt er een SaaS-tool? Een cursus? Coaching?

To be honest - I'm not sure yet. En dat voelt raar om toe te geven.

Met mijn vorig agency bouwden we het team tot 10 mensen, met alle stress en verantwoordelijkheid die daarbij hoort. Ik heb dat gedaan en ik ben er trots op. Maar ik weet nu ook dat ik dat niet per se opnieuw wil. Die droom van een groot team en veel omzet? Die is een beetje gaan liggen.

Alleen merk ik dat ik mezelf daar actief tegen moet verzetten. Want het is ergens makkelijker om mee te gaan in de grote dromen die anderen voor je hebben, dan om voor jezelf toe te geven dat je dat nu even niet wil. Dat voelt bijna als falen. Alsof "dit is genoeg" geen valide antwoord is.

We nemen zo vanzelfsprekend aan dat succes = meer. Meer klanten, meer mensen, meer omzet. Maar eigenlijk mag je zelf je metrics kiezen. 

Voor mij is succes nu: op zondagavond naar m'n week kijken en denken "ik heb oprecht zin in elke dag". In januari naar het buitenland kunnen vertrekken zonder stress. Niet wakker liggen van loonkosten, sales targets of onderhoud van een kantoor. 

En misschien verandert dat nog hé, en wil ik op een bepaald moment wel iets dat groter is dan ikzelf. Maar voor nu voelt dit precies goed.

M'n impressies zijn (meer dan) gehalveerd. Maar ik maak me er eigenlijk niet druk om.

Van gemiddeld 7 à 10K views naar zo'n 3K per post. Da's toch even slikken als je 't zwart op wit ziet (en je bedrijf gebouwd is op LinkedIn content creëren). 
Voor jou misschien ook?

Wat is er aan de hand? LinkedIn heeft z'n algoritme weer eens aangepast, en on top of that rollen ze nu ook ads uit vanuit je persoonlijke pagina. Ze willen je duwen richting betalen voor bereik, en daarom laten ze je organische content minder zien.

Maar here's the thing: ik krijg nog steeds evenveel profielbezoeken. En de juiste mensen sturen me nog steeds DM's. Dus komt wel goed hoor. 

Mijn advies?
→ Laat je niet verleiden om te betalen voor meer bereik. M'n hypothese: zodra je dat doet, word je geflagged als iemand die daarvoor openstaat. En dan gaat het platform je daar alleen maar harder richting pushen. Ik test 't nog, maar voorlopig: laat die knop effe voor wat 'ie is.
→ Thought leadership frameworks doen 't minder goed. Door AI kan iedereen content maken die je iets bijleert maar heel generiek is. LinkedIn wordt steeds meer een platform waar entertainment en echt zijn telt. 

Wat dan wél werkt? Da's de mens achter het bedrijf laten zien. 
→ Behind-the-scenes van hoe je écht werkt (niet de gepolijste versie)
→ Je twijfels delen, niet alleen je wins
→ Ergens een duidelijk standpunt over innemen en misschien wat tegen schenen schoppen :-) 
→ Verhalen waar je doelgroep zichzelf in herkent

En vooral: geen paniek. Impressies zijn 'n vanity metric. Wat zegt 10K views als de verkeerde mensen je zien? Wat je wil is het juiste bereik bij de juiste doelgroep. En dat meet je niet in impressies, maar in gesprekken, profielbezoeken en DM's.

PS: En om meteen te bewijzen dat behind-the-scenes content werkt: ik post foto's met m'n krulspeld nog in m'n haar. Ge moet het allemaal niet te serieus nemen hé. 🙃

Het is vandaag Dag van de Ondernemer. En ik zie m'n LinkedIn feed vollopen met posts over successen, groeicijfers en nieuwe ambities. Iedereen deelt hun wins, hun volgende stap, hun grotere doelen.

Deze zomer zeilde ik langs kleine eilandjes in Frans Polynesië. En los van de waanzinnige vakantie is er me ook wel iets bijgebleven dat ik graag wil delen.

Mijn ondernemersbrein draaide tijdens de vakantie op volle toeren. Overal waar ik keek, zag ik kansen. Een bar op dat ene eilandje met het mooie strand. Een restaurant met lokale vis. Een ferry dienst tussen de eilanden. Een excursiecentrum voor duiken en snorkelen. De vraag was er, de toeristen kwamen er, de mogelijkheden lagen er letterlijk voor het oprapen. Zelden heb ik ergens gereisd waar er nog zoveel opportuniteiten waren.

Onze schipper was een jonge Fransman die de lokale bevolking goed kende. Op een avond vroeg ik hem: waarom pakken ze die kansen niet? Er is vraag, en er zijn hordes toeristen die véél geld willen uitgeven. Waarom zetten ze niet in op groei? Hij legde me uit "dat ze dat niet willen". 

Maar... waarom niet? Want er liggen toch zoveel mogelijkheden? Meer inkomsten betekent toch meer kansen, meer zekerheid, en daardoor meer vrijheid? 

De lokale bevolking leefde van het fruit aan de bomen, de vissen die ze vingen en de groenten die ze zelf teelden. Ze werkten een paar uur per dag in hun tuin. In het weekend pakten ze hun vissersbootje en gingen ze snorkelen en freediven in de waanzinnige lagunes. Dat was hun leven. 

Ik snapte het oprecht niet. In mijn hoofd was het logisch: als er een kans is, pak je die toch? Als je meer kunt verdienen, doe je dat toch? Groei is toch altijd beter dan stilstand?

Want that's me. Als ik op restaurant ga, doe ik automatisch een gokje hoeveel omzet daar die dag wordt gedraaid. Merk ik ergens iets dat niet goed loopt, dan zie ik meteen een businessopportuniteit. Overal waar ik kom, zie ik kansen. Groei, groei, groei. Altijd.

Maar toen, op het einde van die week, snapte ik het pas. Dat niet iedereen wil wat ik wil. Dat die mensen op die eilandjes niet "minder ambitieus" waren, maar gewoon andere prioriteiten hadden. Dat het mooie van die kleine eilanden net dat ongerepte was, dat niet-commerciële. En dat ze dat wilden behouden.
Als ik er nu aan terugdenk, kom je eigenlijk niet dichter bij 'vrijheid' hé. 

Ik werk met founders die hun personal brand willen uitbouwen om te groeien. Om meer zichtbaarheid, meer klanten, meer impact te hebben. En daar help ik ze graag mee, want ik geloof daar ook in. Maar soms vraag ik me wel af: groei waartoe eigenlijk? En is die constante drang om overal kansen te zien niet ook gewoon... vermoeiend?

Dus vandaag geen post over groter worden of sneller groeien. Maar wel de vraag die ik mezelf blijf stellen sinds die zeiltrip: wat als genoeg ook gewoon genoeg mag zijn?

Ik vertrek binnen 10 dagen voor de 7e keer alleen naar Bali. En toch krijg ik, elke keer opnieuw, vlak voor vertrek ‘een klein paniekske’.

Intussen herken ik het patroon al.

Zo’n 6 weken voor vertrek boek ik vol enthousiasme m'n ticket. Ik doe research naar nieuwe leuke plekjes, stuur m'n vrienden daar een berichtje met wanneer ik precies aankom, regel m'n verblijf en ik tel de dagen af. 

Tot ongeveer twee weken voor vertrek. Dan slaat de paniek toe. Ik wil niks meer horen over Bali, twijfel om te cancellen, en hoor m'n eigen hoofd zeggen: "Is dit nu echt nodig? Kan je niet gewoon normaal doen en thuisblijven?". Het zegt dat ik eenzaam ga zijn (funny, want ik heb intussen een hele vriendengroep daar). En dat ik beter normaal kan doen, m’n leven in België verder kan opbouwen, ... 

En dat duurt eigenlijk tot ik op de luchthaven sta. Vroeger vaak met tranen, nu met wat meer rust. Maar het blijft wel spannend. 

Waarom ik dan toch blijf reizen naar de andere kant van de wereld: 
→ Alleen reizen is de grootste boost voor m'n zelfvertrouwen. Aan mezelf bewijzen dat ik dat kan, it beats any coaching session.
→ De vrijheid om 100% m'n eigen ding te doen. Niet wachten tot iemand met me meegaat, niet afstemmen met iemand anders. Gewoon gaan.
→ De faciliteiten. Goede gyms, fijne hotels, co-workingspaces, dagelijkse massages en ontbijt op het strand.
→ Het tijdsverschil maakt me productief. De voormiddag voor mezelf, 's middags opstarten en rond middernacht werk afsluiten.
→ De zon op m'n gezicht, daar kan weinig tegenop.

Veel mensen denken dat reizen vluchtgedrag is voor mij, of dat kreeg ik vroeger toch vaak te horen. Maar voor mij is het precies het omgekeerde: het is een beetje dichter bij mezelf komen en bij wat IK nodig heb. En da’s comfort, focus, en tijd voor mezelf.

Wat hier precies de ondernemingsles is? Geen idee hoor. If anything: doe vooral meer je zin, ook al heb je er schrik voor.

See you soon, Bali. 🌴

Even stoefen op mezelf, mag dat? Het leukste compliment van afgelopen week: "Jij begrijpt mij echt".

Ik had vorige week een strategische workshop met een SaaS founder. Op het einde zei hij dat ik zo goed kon intappen op zijn leefwereld. Dat ik snapte waar hij mee bezig was. Hij herkende zich in mijn verhaal, en vanuit m'n eigen ervaring met start-ups en funding kon ik hem zelfs wat tips meegeven voor z'n volgende stappen.

Da's eigenlijk wel bijzonder. Want ik heb me na de overname van mijn agency net heel hard verzet tegen "nog eens iets doen voor diezelfde doelgroep". SaaS en dienstverlenende bedrijven - ik had er jaren mee gewerkt en wou even iets anders. Ik weet eigenlijk niet zo goed waarom. Misschien wou ik mezelf bewijzen in een andere sector - bij corporates, of familiebedrijven. Of ik was het gewoon even beu.

Maar nu snap ik waarom ik toch blijf terugkeren naar diezelfde mensen. Ik klik gewoon écht goed met founders die iets aan het bouwen zijn. Ik wéét hoe dat voelt. De twijfels, de eenzame beslissingen, de momenten waarop je denkt "waar ben ik mee bezig?". I've been there.

En net daarom ga ik in m'n vragen vaak wat dieper.
"Waar lig je 's nachts van wakker? Wat frustreert je mateloos aan je bedrijf of industrie? Wanneer voelde je voor 't laatst dat het écht klopte? Waar krijg je energie van?"

En dan deel ik vaak ook een stukje van mijn eigen verhaal. Wat niet zo evident is in zo'n setting. Soms vraag ik me af of die klant daar wel op zit te wachten. Maar uiteindelijk werkt het wel, door die kwetsbaarheid langs mijn kant ontstaat er meer eerlijkheid en openheid.  

Waardoor ik op mijn beurt betere content kan schrijven, en jullie interessantere verhalen hebben om te lezen. Graag gedaan hé 😉

Foto © Daphne Matthys

LinkedIn is geen lineair medium. Je hoeft er dus ook niet op die manier mee aan de slag te gaan.

Ik hoor het zo vaak: "Ik weet niet waar ik moet beginnen. Moet ik eerst mezelf introduceren? Dan iets over mijn achtergrond? En dan pas over wat ik nu doe?"
Maar nee, zo werkt het niet.

Vroeger toonde LinkedIn je posts in chronologische volgorde. Dan had die aanpak nog enigszins zin. Maar nu? LinkedIn toont evengoed een post van drie weken geleden als eentje van vandaag. Jouw 'introductiebericht' staat misschien ergens onderaan iemands feed terwijl je post over het afgelopen weekend bovenaan verschijnt.

En ik moet mezelf daar soms ook aan herinneren hoor. Als ik met een nieuwe klant start, zijn de eerste posts altijd het moeilijkst. Dan merk ik dat ik zelf ook in die val trap van "maar we moeten toch eerst context geven, toch eerst uitleggen wie je bent?" Tot ik mezelf weer even aan m'n eigen strategie herinner.

Ik zie LinkedIn eerder als een spinnenweb dan als een tijdlijn.
Je hebt een aantal content pillars - thema's waar je over schrijft. En elke post die je maakt, hangt ergens in dat web. Op zichzelf staand, maar toch verbonden met het grotere geheel.

Wat betekent dat concreet?
→ Elke post moet op zichzelf begrepen kunnen worden
→ Je hoeft niet te verwijzen naar "zoals ik vorige week zei"
→ Je hoeft geen verhaallijn op te bouwen van A naar B naar C
→ Mensen scrollen, ze lezen niet jouw hele profiel chronologisch door

En ook dit: we overschatten enorm hoeveel mensen meekijken, hoeveel ze van onze content onthouden of hoe erg ze 'met ons bezig zijn'. We denken dat iedereen opmerkt dat we ineens vaker posten. Of dat ze zich afvragen waar onze introductie blijft. Maar de realiteit? De meeste mensen scrollen gewoon door. Ze zien een post, vinden 'm interessant (of niet), en gaan verder met hun leven. En ze onthouden slechts bits and pieces.

Dat klinkt misschien confronterend, maar eigenlijk is het ook bevrijdend.

Het haalt de druk weg om 'het perfecte eerste bericht' te schrijven. Je kan gewoon beginnen. Midden in je verhaal. Bij een gedachte die je vandaag had. Bij iets dat je deze week leerde. 

Hoop dat 't je kan inspireren om te starten met je eigen spinnenweb 😉 🕸️

Quyet

Founder & CEO

Ywork

In a society where success is often measured by conventional standards, I found myself questioning: Is there more to life than ticking boxes and following predetermined paths? Can success be something personal, unique to each of us?

Founder

Efluenz

#YVSoMe

Yasmin Vantuykom Social Media is a business helping the starting or small business owner increase & manage their social media presence, develop campaigns & increase engagement online.

I’ll make your business look great. I promise.

Hedera Consulting

Marketing & Sales consultant

Deloitte Belgium

Senior Consultant

ERS consultant

CEO & Founder Efluenz.eu & YWork 🚀 Author "Workaholics" - Keynote speaker

I’m an author, entrepreneur, podcast host, and mom of 2 girls, on a mission to help people take control of their digital lives. After founding Efluenz.eu in 2018, which I sold and Exited in 2024, and writing Workaholics, I’ve turned my focus to a critical issue: how screen time impacts our productivity, focus, and well-being.

Through my work, I help individuals and organizations build healthier relationships with technology—reducing distractions and improving focus. I’m the host of the Scroll-A-Holics podcast, where I explore digital wellness, focus, and productivity with experts and entrepreneurs. I also share actionable insights in my weekly newsletter, blending tips on entrepreneurship, family life, and managing digital distractions.

As a keynote speaker, I offer practical strategies to improve focus and reduce tech-related burnout, empowering audiences to thrive in today’s always-on world.

Key areas:

Digital wellness & mindful tech use
Focus & productivity improvement
Managing screen time & distractions
Work-life integration & entrepreneurial mindset

Yasmin Vantuykom

Average Rob heeft nu bijna 2 jaar zijn zoontje Theo. Toch is het nog steeds zoeken naar de juiste balans tussen werk en gezinsleven. “Op dit moment ben ik vaker fysiek aanwezig, maar zoek ik nog steeds naar evenwicht. Mijn werk is mijn gsm. Ik pak die mee naar huis. Daardoor ben ik er in mijn hoofd nog vaak mee bezig, terwijl ik bij mijn gezin ben.”
Zijn vriendin haat het als hij zijn gsm vast heeft, terwijl hij met zijn zoontje speelt. Zij hamert op een betere work-lifebalance. “Soms kan ik het gewoon niet controleren. Ik denk dat ik verslaafd ben aan mijn gsm, aan bereikbaar zijn en aan mijn werk. Dat is mijn werkpunt. Ik ben er fysiek veel, maar mentaal mag ik er meer zijn. Als ik thuiskom, moet die gsm weg. Dat is moeilijk.”

"Ik denk dat ik verslaafd ben aan mijn gsm en werk. Als ik thuiskom, moet die gsm weg. Dat is moeilijk."

Een heel herkenbare dialoog. We focussen met zijn allen enorm veel op de schermtijd van onze kinderen, maar amper op die van ons als volwassenen. Met "Scrollaholics" is dit exact dezelfde zoektocht die ik ben aangegaan met experten zoals Inge Declercq Marie-Anne Vanderhasselt Siebe Hannosset etc.

Omdat ik zelf niet uit die vicieuze cirkel geraakte en hulp zocht, maar niet vond ben ik gestart met Quyet. Omdat gedragsverandering begint met begeleiding, dag 1 en liefst een mooi esthetische push.

Open article: "Mijn lichaam geeft aan dat het te veel is, als ik niks verander is burn-out onvermijdelijk": Average Rob openhartig in podcast Peter Van de Veire | VRT NWS: nieuws by vrt.be

"Mijn lichaam geeft aan dat het te veel is, als ik niks verander is burn-out onvermijdelijk": Average Rob openhartig in podcast Peter Van de Veire | VRT NWS: nieuws

Merci VRT , specifiek Ann Reymen en Daan Masset om de challenge uit mijn boek Scrollaholics aan te gaan, met wisselend succes😉

Super dankbaar dat ik er over mocht praten, ook met de luisteraars en voor de vele reacties die binnenkwamen. 

Een kleine greep uit het boek waar we het over hadden:
* Hoe creëer je een schermvrije ochtend
* Hoe zorg je ervoor dat je niet telkens door je smartphone afgeleid w, maar dat je wel bereikbaar blijft in noodgevallen
* Welke voordelen zijn er van niet meer continu bereikbaar te zijn 
* Hoe ga je om met je omgeving die wel van je verwacht dat je 24/7 direct een antwoord hebt

No alternative text description for this image

Sinds 2020 maak ik ook een Tada-Da lijstje ipv enkel To-Do lijstjes. 

Om de dingen te vieren waar ik een jaar geleden nog over aan het dromen was. 

* You did it. Je hebt de sprong gewaagd. Naar een fysiek product, naar een experten community. In een sector waar je tot 2 jaar geleden niet actief was of niets van kende. 
* Quyet is officieel 5 maand gelanceerd. Een uitverkochte pre-order. Een omzet die hoger ligt als Efluenz tijdens zijn eerste jaar, weliswaar een pak meer in de min door design, stock en marketingkosten. But it is a start. Beeld er u niet te veel bij in, mss was de omzet bij Efluenz het eerste jaar wel heel laag. 
* Een tweede boek. Op 1 jaar tijd. Veel gevloekt maar doorgezet. En eerlijk? Ik vind scrollaholics beter als workaholics. En voor iedereen een eye-opener. Shout out Uitgeverij Lannoo
*  De slapeloze nachten met stress over het financiele, doe ik het wel goed etc twijfels zijn weer on the rise, maar ik kan er veel beter mee om
* De uren met de kinderen blijven heilig. Werk is er altijd, de kinderen zijn maar kort zo klein
* Ik zit in 2 leuke adviesraden: shout out naar Pakske / P'tit Colis en Generation WOW 
* van founder naar funder: shout out naar GOFLUO  
* De podcast “Scrollaholics” heeft een tweede seizoen gekregen dankzij een top sponsor: shout out naar Acerta  
* Weer veel “Nee’s” of “deadsilences” in mijn inbox, maar ook paar “Ja’s” en nieuwsgierige bedrijven. Ook daar kan ik beter mee om. Ik neem het niet persoonlijk, plus die bedrijven die nee zeggen hebben gewoon geen duidelijke toekomstvisie:)

Soms is het nodig eens stil te staan bij wat je wel allemaal al gerealiseerd hebt. Geduld is niet mijn sterkste kant. Ik weet waar ik over droom binnen een jaar. De stappen worden nu al gezet. De risico’s ook.

2 weken Scrollaholics💚

* Te vinden in ELKE Standaard Boekhandel , mijn vorig boek was enkel in de grote te vinden
* interviews in het Nieuwsblad, op Radio 2 (vandaag en donderdag in de studio), Flair, Trends… en wie weet wat nog(?). Vorig boek was dead silence in PR land
* Scrollaholics is het begin van een verhaal dat past voor mij, dat draait rond de impact die ik met Quyet wil maken. Bewustmaking en impact maken op ons leven, onze relaties en werk. Met dank aan veel experten. Workaholics was het einde van een heel snel groeiend ondernemersverhaal met veel lessen. 

Een derde staat niet direct op de planning. Al zal het dan zeker zijn om van iets anders af te kicken. Champagnaholics? Stressaholics? Don’t have any patience aholics?

Bedankt aan iedereen die erbij was tijdens ons lanceringsevent voor Quyet en mijn 2e boek "Scrollaholics" in The Hoxton.

Ik beloofde iedereen een offline ervaring.

Ik opende met een live lezing uit mijn boek Scrollaholics, waarin ik iedereen meenam naar een dag uit mijn leven toen ik nog verslaafd was aan mijn schermen. Tijdens mijn verhaal koppelde ik dit aan praktische tips van de experts die ik interviewde in de Scrollaholics-podcast. 

Voor de sessie van Anouk gingen we nog een stap verder: iedereen legde zijn smartphone weg in de Quyet Home en zo ervoer iedereen hoe het is om echt los te komen van de buitenwereld zonder telefoon binnen handbereik. 

Anouk Doore van PACE nam ons vervolgens mee door de realiteit van ons scherm- en scrollgedrag en de gevolgen daarvan: de impact op onze productiviteit, ons herstelvermogen en hoe we echte rustmomenten kunnen inbouwen om uiteindelijk beter te presteren. Haar boodschap was duidelijk: begin klein. Het is belangrijker om kleine gedragsveranderingen vol te houden dan om vanaf dag één de lat te hoog te leggen. In de gym liet ze zien hoe eenvoudige hulpmiddelen zoals stressballen en foamrollers dat proces op een heel concrete manier kunnen ondersteunen. Kleine veranderingen kunnen een grote impact hebben.

Wil je er volgende keer graag bijzijn? Team@quyet.eu 
Bedankt Working From_ !

Claire Selis Sofie Vereyken

Maandag volgde ik de opleiding “Versterk je merkstrategie met AI” van Katlijn Voordeckers 

Mijn AI gebruik bleef tot nu toe beperkt tot vragen aan “Chatgpt”: ik heb net een wespensteek gehad in mijn voet. Ga ik dood?” Waarop chatgpt me aan het troosten was dat ik allang dood was geweest als ik allergisch was (echte conversatie deze zomer). 

En nu weet ik ineens hoe snel infographics te maken, website te optimaliseren, mijn statistieken van email marketing na te kijken, wat “vibe coden” is, GEO, AEO etc. 
Als start-up en iemand die nog alle petjes draagt van salespersoon naar admin, was dit wel echt een eye-opener!

Merci Opmerkelijk !
Merci Naziha El Handoussi om even verbaasd te zijn als ik.

Woensdag mocht ik naar Top Seminar. Ticketje dankzij de winst als beloftevolle KMO met Quyet 

Voor wie top seminar niet kent: 10 auteurs die elk 20 minuten spreken over hun boek met een Q&A erna. 

Met de ene spreker die me al meer aansprak als de andere was er vooral iets anders dat me opviel:

* De man voor mij die naar voetbalwedstrijden op Tik Tok aan het kijken was
* De persoon die aan het multitasken was tussen laptop en luisteren
* Wanneer we van 1 van de sprekers gevraagd werden een oefening te doen met onze buurman of vrouw, de vele mensen die snel awkward met hun gezicht in hun scherm doken
* Er werd ook gevraagd om na elke keynote een poll in te vullen op onze gsm en vragen door te sturen, waarop amper de helft van de mensen daarna de gsm weglegde en terug luisterde naar de spreker. De rest bleef aandachtig naar hun scherm kijken op andere apps. 

Ik begrijp dat niet elke spreker volledig je ding is of 10 sprekers misschien veel is op 1 dag. Maar ik geloof dat je van iedereen kan leren en als het je echt niet interesseert, skip dan misschien 1 keynote. Vanaf dat 1 iemand in je buurt zijn gsm pakt, is het zoveel verleidelijker om het zelf ook te doen. Het is dan zowel een gemiste kans van in het moment iets te leren als een afwijzing naar de persoon die op het podium staat en veel tijd en moeite gestoken heeft zowel in het boek als de keynote. 

Misschien volgend jaar een samenwerking met Quyet ? UNIZO ? Ik heb wel wat ideetjes.

Donderdag 27/11 lanceren we ons eerste Quyet en Scrollaholics gratis Breakfast sessie in The Hoxton  hun coworking “Working From”. 
Een offline beleving. Het zal oncomfortabel zijn🫠

Samen met onze expert van onze Quyet community Anouk Doore zullen we het hebben over hoe belangrijk het is de architect te zijn van je omgeving, creeër je nieuwe gewoontes, zoek je digitale rust… 

We organiseren deze gratis workshops om onze community van online naar offline te brengen, om mekaar en Quyet te leren kennen, om te laten zien wat effect het kan hebben als je je creativiteit en focus kan terugvinden.

Wil je er nog bij zijn? Er zijn nog 5 plaatsen👌
Stuur maar een mailtje of DM
Yasmin@quyet.eu

CEO & Founder Quyet. Reducing screen time - by design. Author "Scrollaholics" & “Workaholics” / Mom / Founder Efluenz.eu (Exit) - Podcast host "Scroll-A-Holics" - Newsletter on entrepreneurship, family - Public speaker

Voor het 5e jaar op rij, spreker mogen zijn op BAM👌
Van influencer marketing naar workaholics naar scrollaholics. 

“Who’s the boss? You or your notifications?

In this keynote, Yasmin brings a relatable and timely story about the mental and emotional cost of being constantly connected. Drawing on her personal 100-day experiment to change her screen habits—documented in her second book Scrollaholics—she explores how digital tools, while useful, often dominate our time, energy, and peace of mind far more than we realize.

She unpacks the hidden psychological and physical effects of our screen behavior—from the dopamine-driven design of reels and social media to the impact of notifications on our focus and sleep. With insights from experts in stress, neuroscience, and digital health, Yasmin shows how our everyday choices—like checking messages late at night or never setting meeting boundaries—slowly erode our attention and increase our stress levels.

But this keynote isn’t a plea to quit tech or delete your apps. It’s a call to reclaim leadership over your attention. Yasmin shares how simple, intentional shifts—such as creating meeting-free days, turning off notifications after 5 p.m., or setting healthier norms at work—can lead to more clarity, stronger relationships, and better decisions.”

Quyet BAM - Belgian Association of Marketing

"Je team heeft geen focusprobleem. Het heeft een onderbrekingsprobleem."

We noemen het vaak “druk” of “veel ballen in de lucht”.
Maar in realiteit is het vaak iets eenvoudiger (en pijnlijker): we worden voortdurend onderbroken.
Door notificaties. Door “even snel” iets checken. Door de reflex om altijd bereikbaar te zijn. 50% van de onderbrekingen zijn onze eigen verantwoordelijkheid, onze eigen reflexen, ons eigen gedrag.

Er is onderzoek dat aangeeft dat multitasken en context switching tot 40% productiviteitsverlies kunnen leiden.
En wat ik in bedrijven zie, is minstens even belangrijk: het kost ook diepgang, aanwezigheid en kwaliteit van beslissingen.

Daarom lanceerde ik Quyet.
Een esthetische plek voor 4 tot 6 smartphones die één ding doet: een nieuw ritueel mogelijk maken.
Niet met schuld of regels. Wel met een symbool dat zegt: hier zijn we écht.
Wat er dan gebeurt, is opvallend: meetings starten rustiger, gesprekken gaan sneller naar de kern, mensen luisteren weer, in plaats van te wachten op hun volgende onderbreking.

En ja, het is meer dan een object.
* We bouwen ook aan een community van experten en content rond bewuster schermgebruik, omdat een ritueel pas echt werkt wanneer het begrepen, gedragen en volgehouden wordt. In bedrijven én thuis.
* We geven workshops rond bewuster schermgebruik op het werk (en thuis), zodat het ritueel blijft plakken.

Wil je weten hoe andere teams dit aanpakken? Stuur me gerust een berichtje!

Vorige week was een intense werk week, dus ik was heel blij dit weekend met alle magie rond de Sint en Kerst. Dankbaar om dat weer door die pretoogjes van de kindjes te kunnen beleven. 

* 2 podcast opnames
* Radio interview voor VRT 
* 2 keynotes op het marketing congress voor mijn boek “Scrollaholics”
* Top Seminar
* Pitches voor Quyet  
* Alles voorbereiden s’ochtends vroeg en wannee de kindjes in bed lagen

En een inbox van 215 onbeantwoorde emails. Ik begin er morgen aan. Beloofd. Eerst vandaag een training van Katlijn Voordeckers over GenAi in je KMO!

Met Scrollaholics in het Nieuwsblad !

"Stop met scrollen en doorbreek je schermverslaving in 100 dagen.” Zo luidt de ondertitel van Scrollaholics, het nieuwste boek van Yasmin Vantuykom, die eerder al het boek Workaholics uitbracht. Ze vertrok daarvoor vanuit haar eigen verslaving. “Check de 4 C’s”, en tal van andere tips om weer grip te krijgen op onze eigen tijd.”

Seizoen 2 van Scrllaholics podcast is in full swing.
Ontdek hier enkele experten met wie ik in gesprek ga.
Oa Dirk De Wachter "Onze smartphone en schermen, we worden toch heel fel door hen beheerst"

Ik heb het voor de kleur groen💚
Mijn 2 nieuwe professionele projecten die na 2 jaar werken, aan een eigen verhaal beginnen. 

Geen idee waar we gaan uitkomen, maar wat ik wel al weet:

* Een product in de markt zetten met 2 verschillende grondstoffen (hout en vilt) is not for the weak. Verschillende leveranciers, alles moet perfect op mekaar passen, een maatwerkbedrijf die nog bij komt in de mix voor olien, vernis, assemblage, verpakking
* We praten graag over de impact van schermtijd bij onze kinderen, maar niet over deze bij onszelf: hallo, neem uw verantwoordelijkheid
* Wellbeing binnen organisaties is belangrijk tot het over budget gaat
* Een nieuw thema en product in de markt zetten vraagt om doorzettingsvermogen en creativiteit. Mensen van iets bewust maken en dan hun laten actie nemen, moet in verschillende stappen gebeuren.

taplio

The Battle

Hanne T'Kindt

Yasmin Vantuykom

Followers

Posts

Engagements

Likes

Performance ScoreHanne T'Kindt's LinkedIn Performance

Performance ScoreYasmin Vantuykom's LinkedIn Performance

Ready to grow your LinkedIn presence?

taplio

The Battle

Hanne T'Kindt

Yasmin Vantuykom

Followers

Posts

Engagements

Likes

Performance Score.css-goub6s{font-size:var(--chakra-fontSizes-md);font-weight:500;color:var(--chakra-colors-gray-600);display:block;margin-top:var(--chakra-space-1);}Hanne T'Kindt's LinkedIn Performance

Performance ScoreYasmin Vantuykom's LinkedIn Performance

Ready to grow your LinkedIn presence?

Performance ScoreHanne T'Kindt's LinkedIn Performance